Teoria dotyczaca czasu budowy Sfinksa i piramid w Gizie
 07/04/2010 18:12  Andrzej Struski  40700 Polish
Ile realnie przez dwadziescia lat mozna na bylo ustawiac; blokow w na piramidzie, uzywajac czterech ramp do ich transportu?
Teoria dotyczaca czasu budowy Sfinksa i piramid w Gizie.
Piramidy i Sfniks starsze niz; cywilizacja Egiptu.
Do zbudowania Wielkiej piramidy w Gizie uzytych zostalo oko³o dwa miliony trzysta tysiêcy kamiennych bloków. By tak± ilo¶æ kamiennych bloków, dostarczyæ i ustawiæ w odpowiednim miejscu konstrukcji piramidy Cheopsa, nale¿a³o ka¿dego dnia ustawiæ ich a¿ po 330. Opisana przez archeologów i badaczy technika budowy piramid, polega³a na stosowaniu usypanych z piasku ramp, po których wci±gano pojedyncze bloki kamienne. Do ustawienia dwóch milionów trzystu tysiêcy kamiennych bloków, nawet cztery u¿ywane rampy zabezpieczy³yby dopiero jedn± ósm± potrzebnego czasu. Dodatkowo ustawienie czterech ramp na wy¿szych poziomach monta¿u, nie jest mo¿liwe do wykonania z punktu widzenia organizacji robót.. Je¿eli jednak by³yby cztery rampy, to z kolei, po ka¿dej z nich, co dziewiêæ minut, musia³by byæ transportowany jeden kamienny blok.
Wci±gniêcie jednego blok na godzinê, jest ostatecznie do przyjêcia, lecz w takim przypadku, gdy, zamiast co dziewiêæ minut transportowany jest jeden blok, co godzinê, czas budowy wyd³u¿a siê siedmiokrotnie. Budowa musia³aby w takiej sytuacji, trwaæ nie dwadzie¶cia a sto czterdzie¶ci lat.
Istniej± dowody odkryte w badaniach archeologicznych, które jednoznacznie okre¶laj± czas prac wykonywanych w trakcie budowy piramid. Wielk± piramidê w Gizie zbudowano w czasie panowania faraona Cheopsa. Odkryte ¶lady, mówi± o zaanga¿owaniu olbrzymich si³ i ¶rodków, by³y tam zorganizowane dzia³ania na olbrzymi± skalê, i na tej podstawie, zosta³o przyjête stwierdzenie, które okre¶la czas budowy wielkiej piramidy.
Fakty faktami a logika mówi zupe³nie, co innego. W prosty sposób mo¿na wyliczyæ, ¿e w tak krótkim czasie, (dwadzie¶cia lat panowania Faraona Cheopsa) nie by³o mo¿liwo¶ci ustawienia dwóch i pó³ miliona kamiennych bloków na piramidzie Cheopsa. Jednak wielka piramida istnieje i tego faktu nie sposób pomin±æ. Badania archeologiczne dowodz±, ¿e piramida Cheopsa by³a budowana za ¿ycia tego faraona. Fakt, przeciwko faktowi. Z jednej strony siedmiokrotny brak czasu, na ustawienie wszystkich bloków piramidy z drugiej strony w tamtym czasie na tej piramidzie ustawiano kamienne bloki. S± dowody, ¿e je transportowano i obrabiano a nastêpnie istniej± dowody, ¿e je ustawiano na piramidzie.
Ale czy istniej± dowody na to, ¿e wszystkie bloki wielkiej piramidy by³y ustawiane na piramidzie w czasie panowania Faraona Cheopsa?
Ile realnie przez dwadzie¶cia lat mo¿na by³o ustawiæ bloków na piramidzie, u¿ywaj±c czterech ramp do ich transportu?
Znu¿my, ¿e prace trwa³y przez ca³y czas to jest oko³o 8200 dni w przeci±gu dwudziestu lat. Ka¿dego dnia w czasie dwunastu godzin, (nie mo¿na liczyæ godzin nocnych) ustawiono 48 bloków. Przez 8200 dni budowniczowie mogli ustawiæ prawie 400.000 bloków.
Takie za³o¿enia jest bardzo optymistyczne i mog³o siê udaæ tylko wtedy, gdy co godzinê na ka¿dej z czterech ramp przetransportowano jeden blok. Taka ilo¶æ wcale nie musia³a byæ ustawiona a du¿a czê¶æ czasu mog³a byæ po¶wiêcona na prace zwi±zane z po³o¿eniem bia³ej wykonanej z wapienia wypolerowanej pow³oki na ca³ej powierzchni piramidy. Istnienie takiej pow³oki jest rzecz± dowiedzion± a na piramidzie Chefrena jeszcze istniej± pozosta³o¶ci po takiej pow³oce.
W kontek¶cie dwudziestu lat czasu prac przy wielkiej piramidzie, mo¿na ¶mia³o przyj±æ za³o¿enie, ¿e budowniczowie po³o¿yli du¿o mniej ni¿ 400.000 bloków.
A mo¿e po³o¿ono tylko wierzchnie warstwy, dla jakich¶ wówczas istotnych powodów?
Wyja¶nienie tej problematycznej kwestii jest mo¿liwe, gdy spojrzymy na wygl±d drugiej, co do wielko¶ci piramidy w Gizie. Piramida Chefrena posiada inny wygl±d a jest to zwi±zane z rozebraniem pewnej ilo¶ci kamiennych bloków w jej wy¿szych partiach.
Na fotografii przedstawiaj±cej obraz czê¶ci ¶ciany bocznej piramidy Chefrena, mo¿emy zobaczyæ rzecz specyficzn±. Z pod warstw niekszta³tnych skalnych bloków widocznych na powierzchni obu piramid, tu na piramidzie Chefrena, wy³ania siê kilkadziesi±t rzêdów kamiennych bloków zupe³nie inaczej wygl±daj±cych, ni¿ te w warstwach zewnêtrznych.
Ten ods³oniêty pas pokazuje nam inn± strukturê konstrukcyjn± kamiennych bloków. Rzêdy u³o¿onych bloków prezentuj± du¿± precyzjê wykonania. Wszystkie bloki wygl±daj± jakby by³y identycznej wielko¶ci, inaczej ni¿ te, którymi by³y przykryte, a które kiedy¶ zosta³y z tej piramidy zdjête.
Odkryty pas kilkudziesiêciu rzêdów, ukazuje nam istniej±c± w g³êbi inn± konstrukcjê piramidy Chefrena, która zosta³a przykryta dodatkowymi warstwami kamiennych bloków. Widoczne s± tu, dwie kultury techniczne. Bloki u³o¿one w warstwach zewnêtrznych, posiadaj± ró¿ne wielko¶ci, tamte w g³êbi, wszystkie posiadaj± zbli¿one do siebie wymiary.
Wygl±d piramidy, który wy³ania siê z pod warstw ma³o precyzyjnego poszycia ukazuje nam inn± konstrukcjê. W odkrytym pasie mo¿emy zobaczyæ precyzyjnie wykonan± regularna konstrukcjê piramidy schodkowej. Jednakowej wielko¶ci kamienne bloki, ukazuj± harmoniê konstrukcji. Odnosi siê wra¿enie, jakby parametry stopni by³y zsynchronizowane z wymiarami i kszta³tem ca³ej teraz niewidocznej piramidy.
Ju¿ na pierwszy rzut oka widaæ, ¿e s± tu prezentowane dwa style i ró¿ne potrzeby:
Pierwszy styl, widoczny w konstrukcji schodkowej, ukazuje piramidê, która mo¿e byæ urz±dzeniem do wzmacniania d¼wiêku. Kolejne warstwy kamiennych bloków, s± proporcjonalnie mniejsze w obwodzie z kolei identyczna wysoko¶æ ka¿dej warstwy synchronizuje d³ugo¶æ fali d¼wiêkowej, kumuluj±c d¼wiêk w mniejszej masie ka¿dej kolejnej warstwy. Mo¿na przyj±æ teoriê, ¿e nieznani budowniczowie piramidy Chefrena, chcieli przesy³aæ, lub odbieraæ informacjê d¼wiêkow± za po¶rednictwem piramidy, lub obu piramid.
Drugi styl, jaki jest widoczny na powierzchni piramidy Chefrena ukazuje nam pozosta³o¶ci po g³adkiej i l¶ni±cej powierzchni piramidy. Niewiele pozosta³o z bia³ej wapiennej pow³oki, jak± by³y pokryte obie piramidy, jedynie ju¿ wyblak³e resztki przypominaj± ¶wietno¶æ z czasów faraona Cheopsa. Nurt kulturowy, który obowi±zywa³ w staro¿ytnym Egipcie, charakteryzowa³ siê kolorowymi zdobieniami a zewnêtrzny wygl±d budowli charakteryzowa³ siê wykoñczeniem wykonanym z du¿ym pietyzmem. Faraon Cheops postanowi³ przystosowaæ na potrzeby grobowca, jedn± z istniej±cych ju¿ piramid schodkowych. Jednak jej wygl±d nie pasowa³ do obowi±zuj±cego trendu w budownictwie. Postanowi³ zmieniæ zewnêtrzny wizerunek piramidy, przy okazji olbrzymi wk³ad pracy uwiarygodni³ majestat grobowca króla. Grobowca wykonanego przez naród i budowanego odpowiednim wysi³kiem, tak by król by³ zadowolony.
Takie zamierzenie wymaga³o podjêcia olbrzymiego przedsiêwziêcia budowlanego. Pokrycie piramidy warstwami, kamiennych bloków by³o zamierzeniem, które archeolodzy przyjêli jako proces budowy ca³ej budowli. W tym przypadku czas stu czterdziestu lat, móg³ skróciæ siê do dwudziestu. Przy bardzo dobrej organizacji, dwadzie¶cia lat wytê¿onej pracy, mog³o wystarczyæ do pokrycia ca³ej powierzchni piramidy.
Taka teoria jest wyja¶nieniem jednej zagadki, która polega³a na tym, jakim cudem budowniczowie w dwadzie¶cia lat posadowili na konstrukcji piramidy dwa i pó³ miliona kamiennych bloków?
Jednak nie wyja¶nia innej zagadki, kto zbudowa³ piramidy schodkowe i kiedy one powsta³y?
Tu w sukurs, co do czasu ich budowy, mo¿e nam przyj¶æ szczególny wygl±d powierzchni, skalnej postaci Sfinksa. Na Sfinksie istniej± efekty erozji ska³y w postaci wy¿³obieñ spowodowanych wod± i ubytków spowodowanych piaskiem niesionym przez wiej±cy wiatr..
Sfinks starszy od naszej cywilizacji.
Ile tysi±cleci stoi w Gizie rze¼ba Sfinksa?
Podstawowa teza Johna Westa i Roberta Schocha z Boston University, którzy przeprowadzi³ badania geologiczne:
”to korozja wodna pozostawi³a ¶lady na Sfinksie i by³a to woda deszczowa.”
„Tak to korozja wodna pozostawia takie ¶lady na ska³ach”, jednak teza Johna Westa i Roberta Schocha z Boston University, która w s³owach: „i by³a to woda deszczowa”, nie jest tez± kompletn± a wrêcz w istotnej czê¶ci b³êdn±.
W naturalnych warunkach woda deszczowa rze¼bi ska³ê tworz±c wy¿³obienia w miejscach gdzie sp³ywaj± cieki zebranej wody podczas opadów deszczu. Na fotografii przedstawionej po stronie prawej widoczne s± pionowe wy¿³obienia i te utworzy³a woda deszczowa w czasie opadów.
Z kolei na obu fotografiach s± widoczne du¿o g³êbsze, (ni¿ tek z wody deszczowej) ¶lady erozji ska³y, z której zosta³ wykuty pos±g Sfinksa. Widoczna s±, jako poziome Bardzo g³êbokie wy¿³obienia. S± one charakterystyczne dla wy¿³obieñ, jakie tworzy woda znajduj±ca siê w akwenie np. morskim. Czy móg³ to byæ akwen wodny, w którym gromadzi³y siê wody deszczowe pochodz±ce z opadów uprzednio rze¼bi±cych pionowe wy¿³obienia?
Wystêpuje tu szczególna kolejno¶æ powstawania wy¿³obieñ, na fotografii z prawe strony widoczne pionowe wy¿³obienia istniej± na wcze¶niej wyrze¼bionej formie poziomej. Gdyby przyj±æ tezê, ¿e zarówno poziome jak i pionowe ¿³obienia powsta³y z przyczyn dzia³ania wody deszczowej, to niezbêdnym jest wyja¶nienie kilku nie¶cis³o¶ci.
1/ Musia³ istnieæ akwen wodny by woda z tego akwenu spowodowa³a erozjê warstwach os³abionego spoiwa skalnego. W taki sposób mog³o powstaæ, pierwsze od do³u poziome wy¿³obienie.
2/ Po opadniêciu poziomu wody w akwenie z przyczyny, której powsta³o dolne wy¿³obienie, powinien nast±piæ okres wystarczaj±co intensywnych opadów by powsta³y wy¿³obienia pionowe na pierwszym poziomym wy¿³obieniu.
3/ Taki cykl zdarzeñ musia³by powtórzyæ siê tyle razy ile istnieje poziomych ¿³obieñ na postaci Sfinksa.
Te trzy warunki obrazuj± ró¿ne nie¶cis³o¶ci:
1/ Wy¿³obienia pionowe, jakie uczyni³a woda deszczowa istniej± na wszystkich wy¿³obieniach poziomych a nawet te istniej±ce na dolnej warstwie poziomej s± najg³êbsze.
2/ Na lewej fotografii, s± widoczne skutki erozji wiatrowej, gdzie piasek niesiony wiatrem zeszlifowa³ lico wy¿³obieñ poziomych i istniej±cych na nich wy¿³obieñ pionowych, czyli deszczowych.
Na fotografii przedstawiaj±cej g³owê Sfinksa jest widoczna nienaruszona przez erozjê wodn± lub wiatrow± warstwa pow³oki. Widniej±ce tu braki tej pow³oki s± skutkiem uszkodzeñ mechanicznych, najprawdopodobniej poczynionych przez cz³owieka.
W konkluzji nale¿y okre¶liæ czasowy przebieg zdarzeñ, jakie by³y przyczynami erozji i zniszczeñ mechanicznych na postaci Sfinksa.
1/ Oddzia³ywania, które by³y przyczyn± powstania wielu warstw poziomych mog³y powstawaæ w kolejnych nastêpuj±cych po sobie obni¿aj±cych siê poziomach wody w akwenie, który siêga³ postaci Sfinksa.
2/ Z kolei wy¿³obienia pionowe, mog³y powstaæ w jednym okresie deszczowym, przes³ank±, która wskazuje na tak± tezê, jest charakter wy¿³obieñ deszczowych na wszystkich poziomach. T± przes³ank± jest g³êboko¶æ wy¿³obieñ pionowych, która zwiêksza siê na kolejnych, (oceniaj±c w dó³) wy¿³obieniach poziomych. Taka przes³anka mówi, ¿e suma oddzia³uj±cej wody ka¿dego cieku, zwiêksza siê w miarê ³±czenia siê takich cieków.
3/ Na tych poziomych wy¿³obieniach, które znajduj± siê najwy¿ej wystêpuj± skutki erozji wiatrowej, drobiny piasku niesionego wiatrem jednocze¶nie szlifowa³y obydwa rodzaje istniej±cych ju¿ wy¿³obieñ wodnych. Wiatr w taki sposób, móg³ oddzia³ywaæ tylko na istniej±ce ju¿ obydwa rodzaje wy¿³obieñ wodnych. Erozja wiatrowa jest ostatnim okresem czasowym, który zmienia³ wygl±d postaci Sfinksa.
4/ Wp³yw erozji wiatrowej, nie jest identyczny na ca³ym dostêpnych dla wiatru obszarze postaci Sfinksa. Powierzchnia postaci, która musia³a byæ dostêpna dla wiatru przez najd³u¿szy czas, czyli g³owa, jest wolna od zmian charakterystycznych dla erozji spowodowanej piaskiem niesionym przez wiatr.
5/ Deszczowa woda, która sp³ywa³a po g³owie Sfinksa, nie uczyni³a ¿adnej erozji na jej powierzchni. W tej przes³ance istnieje dowód na to, ¿e woda deszczowa nie mog³a uczyniæ erozji w pow³oce Sfinksa, bez uprzedniego oddzia³ywania wody z akwenu. Z kolei, je¿eli w akwenie znajdowa³aby siê woda deszczowa, (akwen by³by s³odkowodny) równie¿ woda taka nie uczyni³aby erozji w pow³oce znajduj±cej siê na postaci Sfinksa.
W konkluzji, w akwenie musia³a siê znajdowaæ woda s³ona, sól morska mog³a spenetrowaæ pow³okê Sfinksa i umo¿liwiæ kolejny wp³yw wody deszczowej i wiatru.
Wniosek;
Sfinks istnia³ w tym miejscu, gdy tu, do jego postaci siêga³y brzegi jakiego¶ morza lub oceanu.
Oceniaj±c znane okresy wystêpowania zmian klimatycznych, mo¿emy przyj±æ, ¿e ostatni obecny okres suszy trwa od oko³o 6 do 7 tysiêcy lat. Istniej± wskazania, które mówi±, ¿e w tym rejonie Afryki w okresie poprzedzaj±cym obecny okres klimatu pustynnego istnia³ tu klimat bardzo wilgotny z bardzo du¿ymi opadami deszczu.
Jednak nasuwa siê niezwykle istotne pytanie: W jakim okresie klimatycznym do podnó¿a Sfinksa siêga³o morze?
Bior±c pod uwagê czas 6 do 7 tysiêcy lat klimatu pustynnego, to nale¿y przyj±æ podobny okres czasowy dla klimaty deszczowego. W efekcie takich za³o¿eñ mo¿emy przyj±æ, ¿e oko³o 11 do 12 tysiêcy lat wstecz nie by³o tu morza. Patrz±c dalej w g³±b czasu, mo¿emy zak³adaæ, ¿e przez okres wielu tysiêcy lat do podnó¿a Sfinksa siêga³o morze, obmywaj±c jego postaæ ¿³obi³o miejscow± ska³ê wokó³ niecki skalnej, w której zosta³ wykuty Sfinks. Dowód jest widoczny na fotografii, która ukazuje poziome wy¿³onienia zarówno na postaci rze¼by Sfinksa jak i na brzegach skalnej niecki.
Nale¿y przyj±æ, ¿e wody morskie cofnê³y siê z okolic Gizy do obecnej postaci morza ¶ródziemnego oko³o 11 do 12 tysiêcy lat temu. Jednak nie znamy czasu, jak d³ugo wody morskie op³ywa³y podnó¿e Sfinksa, rze¼bi±c w tym czasie wszystkie poziome wy¿³obienia.
Logiczne oceniaj±c zmiany klimatyczne w skali globalnej, powinno siê przyj±æ istotne dla takich zmian, globalne przyczyny.
Pierwsz± przes³ank± logiczn± a zarazem przes³ank± posiadaj±c± cechy wskazañ na zmiany globalne w ziemskim klimacie, jest zbiór okresu pustynnego i wilgotnego, które w sumie wskazuj± na jaki¶ jeden jeszcze wiêkszy cykl klimatyczny, zamykaj±cy siê w czasie oko³o 12 tysiêcy lat.
W takim super globalnym czasie zmian klimatycznych, mo¿emy wyró¿niæ okres wilgotny i suchy, ale czy w takim samym czasie mo¿emy przyj±æ zmiany zaistnienia morza i jego ust±pienia?
Dla uzasadnienia takiej tezy, trudno bêdzie znale¼æ wystarczaj±co logiczne przes³anki.
W konkluzji mo¿na stwierdziæ, ¿e na ziemi wystêpuj± okresy klimatyczne charakteryzuj±ce siê cyklicznymi zmianami w skali wielu tysiêcy lat.
Dwa cykle, suchy i wilgotny, mog± byæ elementami sk³adowymi jednego super globalnego cyklu.
Super globalne cykle mog±, lub nawet powinny posiadaæ w³asny cykl czasowy i jak±¶ przyczynê takich zmian. W takich cyklach klimatycznych, mo¿e dochodziæ do powstawania mórz i do ich cofania siê w inne formy obszarowe.
W kontek¶cie tych wszystkich przyczyn, przes³anek i efektów, mo¿na przyj±æ, ¿e przez okres jednego super globalnego cyklu - oko³o 12 tysiêcy lat w otoczeniu Piramid i Sfinksa istnia³y dwa globalne cykle klimatyczne.
- Obecnie trwaj±cy, klimatu suchego.
- Miniony okres klimatu mokrego, który zakoñczy³ siê oko³o 6 ty¶. lat temu
Uprzednio w tym rejonie planety istnia³ super globalny cykl, w którego czasie przez 12 tys. Lat Sfinksa obmywa³y fale morskie.
Kolejne bardzo istotne pytanie:
Kiedy Sfinks zosta³ wyrze¼biony w skale, na której stoi?
Raczej nielogiczna by³aby odpowied¼ stwierdzaj±ca, ¿e w okresie, kiedy do jego postaci siêga³o morze i ca³a niecka skalna by³a wype³niona wod±.
Trudno by³oby pracowaæ twórcom Sfinksa pod powierzchni± wody, tym bardziej, ¿e w pierwszy okresie wystêpowania tu morza, jego powierzchnia by³a wysoka i siêga³a do g³owy Sfinksa. Z biegiem lat morze obni¿a³o swoje lustro wody, co jest widoczne na kolejnych poziomach ¿³obieñ.
Logicznym wyja¶nieniem kwestii czasu budowy piramid i wykonania rze¼by Sfinksa, jest przyjêcie tezy, ¿e te prace musia³a wykonaæ cywilizacji posiadaj±ca odpowiednio wysoko rozwiniêt± technologiê i swobodny dostêp do terenu wykonywania prac. Nie móg³ to byæ czas wystêpowania dwóch ostatnich super cykli klimatycznych a wiêc czas ostatnich 24 ty¶. lat.
Mo¿na przyj±æ, ¿e te prace zosta³y wykonane pod koniec trzeciego licz±c wstecz super globalnego cyklu klimatycznego, gdy w tym rejonie panowa³ suchy klimat i rozwinê³a siê tu cywilizacja posiadaj±ca odpowiedni± technologiê.

Fotografia przedstawia postaæ Sfinksa i otaczaj±cej go kamiennej niecki z widocznymi na nich poziomymi wy¿³obieniami.
Fotografia wykonana z satelity przedstawia rejon Gizy jako widok charakterystyczny dla brzegu morskiego.
Satelitarne zdjêcie zespo³u zabytków w Gizie, usytuowanych na wzniesieniu ponad zag³êbieniem do z³udzenia przypominaj±cym typow± budowê dna i brzegu morskiego.
21.06.2005
Andrzej Struski de Merowing cooperation MariaMagdalena Eurydyka Struska de Merowing
Wszelkie Prawa Zastrze¿one. Kopiowanie, rozpowszechnianie tylko za zgod± autorów tekstu oraz podaniem linku do orginalnej strony autorów.
|